YİNE SEN
yitirilmiþ duygularýmýn
son dönüm noktasýndan....
yalnýzlýðýn dibine vuran sanrýlar
pürçeklenirken kör kuyuda
tenim titrer diþlerimi dudaðýma geçirir
bir iki damla kan damýtýrým acýnýn mabetine
çoktan
nadasa býraktýðým yürek yangýnýmý
uyuturum kelepçeli yüreðimin kuytusunda
göz kapaklarým birleþir
yarý ölü halim baþlar
kirpik kývrýmlarýnda sakladýðým
umut kýrýntýlarýyla beslediðim
umut kuþlarý uyanýr hýzla kanat çýrparlar
benim gibi; senin gibi
yüreðinden yaralý iki kuþun kanatlarýna tutunurum
düþler ülkesine doðru baþlar zorlu yolculuðum
karabasanlar cirit atarken
mýzrak ucuna asýlý yanýk yüreklerin
külleri arasýnda eþelenir
yokluðunun kara zindanlarýnda diyar diyar gezinir
kaybolmuþluðumun içinde bir varoluþ ararým
derken
tan kýzýlý þafaklarýn eteðinden savrulan
bâd-ý saba ýlýk ýlýk tenime iþler
hayat anlamýna kavuþup açýk denizlere yelken açmak
alabora olma korkusu girse de içime yeknesak
korkuyu iterim elimin tersiyle
bastýrýlamayan duygularým avare olmuþken
durduramam zamanýn göçüp giden yanýný
gözlerinde yitirdiðim benliðime doðru sürüklenir
aþkýmýzýn merkezi olan
gülen gözlerinin içinde bulurum kendimi
ah sen!
hayalimde sen
rüyamda sen
yadýmda sen
yarýnlarýmda da yine hep sen olacaksýn...
N@ZLI
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı hüzünyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.