Birisini seversin kim olduðunu umursamadan seversin iþte tüm kalbinle.. sever iþte insan umarsýzca mahzun gönülden dükülen þiir güzeliðinde. týlsýmlý bir rüzgar tatlý bir esinti gibi. erir yüreði yüreðinde. erir yüreðin yüreðinde güneþi görmüþ taze bir kar gibi sen erirsin aþkýn erir..
Yýllarýný verirsin farkýnda olmadan birde bakarsýn ki o sana yaðmur olmuþ; sen ona toprak. Sonra ýlýk yaðmurlar fýsýldar kulaðýna; fýsýldýklarý aþk mý? Veda mý? bilemezsin..
beyaz hüzünler yaþarsýn kimi zaman sevgiye isyan yaþama baþkaldýrýdýr aslýnda. canýný söküp alsa bile..
sonra herþey biter seni en çok üzen ona söyleyemediklerindir aslýnda susmak konuþmaktan; kalmak gitmekten daha kolaydýr sana.. oysa zaman hep ölüme koþar biz farkýnda olmadan.
herþeye raðmen sevdasýna sahip çýkar yürek bilir ki gerçek seven gitmez, gidemez. benimle, yüreðinle hep buralarda ol der.. ol ki; bu aþktan vazgeçmediðini bileyim. yaslanacaðým sevgi dolu omzu yüreði benden esirgeme der..
der ama; insan istenmediði yürekte kalabilir mi? Ya da ne kadar tutunabilir o yüreðe..
sevdiðin bilmez ki kaç hüzün sýðar bir ömürlük yüreðe kaç ruh buluþur ayný rüyalarda. kaç rüya yorulur hayra.. kaç vuslat buluþur ayný ruhlarda..
ve öyle özlersin o yürek sesini ve öyle sahip çýkarsýn ki o yürek sesine ölüm yükünü hafifletir.. elinden kayýp gitmesine izin vermezsin; veremezsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulbingul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.