Çok deðil iki satýr arasýydý yaþadýklarýmýz Düþlerimiz vardý; hiç kimsenin bilmediði bakir kuytularda Sadece bizde.. Döksem diyorum artýk yürek kýrgýnlýklarýmý, Sersem bir çerinin sepetindeki gibi önüne Sonsuzluðun koynuna býraksam düþlerimi Sen der, sevdan der, sevdam der... Oysa seni yitirdim bir sarý sonbaharda yürek kuytularýmda, Bulmak için týrmandýkça kanýyor her hücrem olta ucundaki balýk misali
gölgelerimin raksýný izler oldum her düþüncem yüreðinde mola yeri bendeki bana çok uzaklarda yüreðimde tarifi belirsiz savaþlar yenildim senli düþlerimin yokuþ sevdalarýnda
kýrdýn ümidimin kanatlarýný bir mavi eylül sabahý kesikler açtýn, yüreðimin sürgün sevdalarýna uyandýrdýn rüyamýn en güzel yerinde..
bir çocuk aðlýyor içimde her akýttýðým gözyaþlarýmda tekrar tekrar ölüyorsun ruhumun ellerinde ve ben kendi içimde yanýp kavruluyorum umarsýzca.. çaresizce..
gözlerin vardý derin mavi.. gelgitlerinde benliðimi yitirdiðim. ve gözlerin aklýma gelir bazen bilirimki o gözler vuslata özlemdir bilirim ki o gözler hüzne yenik, týpký benim gibi týpký senin gibi bakmýyordur artýk öyle güzel,sevgi dolu..
gölgen düþer,geceler uzar adýný yazarým bendeki sana vedasýz sonumuz vedamýz olsada, su ve ekmek kadar muhtacým sana demek.. mahþere mi kaldý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulbingul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.