bir kasýrga kopsa
yeryüzünün,
gökyüzünün
çýðýrtkaný en bol denizlerinde
bir akþamüstünün.
martýlar düþse
sahillerin vurmayan köpüklerine
güvercinler kaybetse kanatlarýný
özgürlüklerde.
sen aðlamasan, ama sen anlamasan.
yeryüzü adýna karanlýklara kurþun sýksak
güneþin burnunun dibinden
…….
iþte tam o noktadan,
görüyorsun güneþ battý batacak
birazdan.
bir deli intihar kuþu gibi salacaðým kendimi
güneþin açtýðý o yoldan.
önce, ölümleri parçalar gibi düþlerimden
yýrtýlacaðým.
ardýmdan gözlerim gelecek biliyorsun
ellerimi ellerinden kurtarmadan.
sonra baþýbozuk bir anafor salgýný belki
yakamozlar çiftleþme mevsimini yaþamadan
dolunay gibi kaybedecek içinde beni
haykýracaðým.
iþte tam o noktadan,
görüyorsun iki kiþilik aþk ve tek fail var ortada
hükmün infazýna aldýrmadan
yüreðimdeki dikenli teller
güftesi bilinmez bir sonsuzluk þarkýsý söyler.
ne kadar akort varsa bozulacak, o kadar
parçalanacaðým.
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.