BU AKŞAM

Bu akþam,
Anýlara doðru aksýn zaman biraz da...
Ay ýþýðý uyusun boðazýn mavi sularýnda.
Ve sene bin dokuz yüz bilmem kaçýn yaz gecelerinde...

Bir taþ plak koy gramofona;
Önce fasýl geçsin Kürdilihicazkardan.
Sonra,
Hafýz Burhan’dan bir gazel...

Geziye çýkalým bir Ýstanbul mehtabýnda;
Dostlarla beraber...
Çekelim kürekleri,
Moda’ya,Kanlýca’ya,Göksu’ya;
Ve Kalamýþ koyuna...
Münir Nurettin’i dinleyelim;
Sularýn donuk maviliðine akseden seslerde...

Sonra...
Þiirler dinleyelim,
Geçmiþi nakþeden seslerde...
Yahya Kemal’den...

Þöyle bir rüzgar essin hafiften,
Deniz ve yosun kokusu sinmiþ olsun anýlarýna.
Martýlar uçarken baþýnýn üzerinden;
Orhan Veli’yi bulalým bir Ýstanbul kaldýrýmýnda....
Dostluk kuralým,garipliðinin yalnýzlýðýnda...
Sýcacýk ve cana yakýn...

Bir taþ plak da Zeki Müren’den koy;
Elli yýl öncesinden;
Þöyle Maksim’e kurulalým aðýrdan...
Okusun Hicaz’dan,Nihavend’den.
Neþelenelim hüzünle karýþýk...

Hüzün,neþe ve keder;
Ve biraz da aþk
Tuzu ile biberidir yaþamýn...

Tam sýrasý þimdi,
Durdur zamaný dostum...
Ve yaþasýn duran zaman kesitinde;
Loþ deniz kokusuyla Ýstanbul....
1996

Sosyal Medyada Paylaşın: