sevmek ve sevilmek
horlanýp, dýþlanýyorsa
hatta bitanem.. gülmek suçsa,
sevdalanmak ayýpsa
türkülerde aðýt
þiirlerde mýsra olur
acýlar, ölümler..
kapkara bulutlarýn altýnda
karanlýk bir kuyunun dibinde
yýlýþýk yüzlü pisliklerin tahtýnda
dinleriz hayýflanmalarý..
puslu bir günün soðuðunda
yýkýk insan erdemlerinin harabesinde
denizin kapkara yüzünde
öksürmekten baþka bir þey gelmez elden
annesinin goncasý
babasýnýn meleði
bir gün,
birgün....
ahhhh.. olmaz olsun
yakar yüreðimizi
acýtýr,kanatýr
geçmiþe götürür bizi
kapatýnca pencerelerimizi
çekince perdeleri
kendi dünyamýzda kalýr
insanlýk dersi!
Özgecan ne ilk ne de son
bu yýkýlasý düzen
besler büyütür
karþý duranlar
þüphelidir, teröristtir.
…
martý çýðlýðý
ülkeyi yönetenlerin söyleminden
daha çok ilgimi çekiyor..
denizin uðultusuna verdim kendimi,
halklar çýkaracak labirentten
denizlerin gülen yüzünü
martýlar
bizim Deniz
ve sen
güneþe sevdalýlar
biliyor musunuz
sizi çok seviyorum...