BÜYÜDÜM

Yukarýdan yaðan yaðmur taneleri deðip te aðrýtýrdý göz bebeklerimi
Ýnsan olmanýn getirdiði heyecan ve mutluluk kaplardý tüm iliklerimi.
Saatin neyi getirip neyi götürdüðü de umrumda deðildi
Babamýn evladý,annemin caný olmak herþeye deðerdi
Aðlamak o zamanlar tam anlamýyla vücut bulurdu bende
Gülmek,sevinmek,üzülmek,merak etmek de öyle.
Piþmanlýðým sadece kýrdýðým bir bardaktandý
Yürek kýrmanýn piþmanlýðýný bilmezdim,anlamazdým.
Yürürken toprak köy yollarýnda
Ýçli içli nefes alýr verirdim,sonsuz yaþamý hissederdim.
Dert yoktu,öfke doðmamýþtý
Dostluklar derinde ve samimiydi.
Büyüklerin sözleri bir nasihat deðil de emir gibiydi
Ama dinlenirdi ve yol gösterirdi.
Yüzü kýrýþmýþ yaþlý büyüklerin gözlerimin içini öpüþünü hatýrlýyorum
Beni çok seven ailemin dudaklarýmý parçalarcasýna öpüþünü hatýrlýyorum.
Babamýn "ah" çekiþi kulaðýmdadýr hâlâ
Annemin yorgunluk feryatlarý içimdedir hâlâ.
Sonsuzluðu zikretmenin saçma olduðu zamanlardý
Fakirliðin mutluluk ve huzur verdiði anlardý.
Bulunca yemesini,bulamayýnca sükut etmesini bilirdik.
Ama zamanla tüm deðerlerimizle birlikte sonsuzluðu da yitirdik.
Ölüm nedir,kimedir? bilmezdim
Merak dahi etmezdim.
Yaþadýðým günahsýz ve masum hayat gerektirmezdi sonu düþünmeyi.
Sonra birden zaman ayaklarýmýn altýnda yavaþladý
Sesim eski hazýný kaybetti,kalýnlaþtý.
Artýk annem farklý babam farklý davranýyordu
Tadýna doymadýðým mutluluk kapýyý suratýma çarptý.
Boyum uzadý,yüzüm geniþledi,býyýklarým terlemeye baþladý.
Evvelki sene aldýðým ayakkabý ayaklarýmdan þaþtý.
Kýyafetlerim büyüdü,saçlarým uzadý
Ve ben anlayamadan baþka bir köþeye sýkýþtým.
Artýk eski yaþamýmdan tek kelime zikredilmiyordu.
Bana geçmiþ yok,ileriye bak deniyordu.
Bunlar olacak þeyler deðildi ki evvelden,düþündüðüm þeyler de deðildi.
Ama oldu iþte.
Çünkü büyüdüm,büyüyordum.
Ben büyüdükçe mutluluk ve huzur da küçüldü hayatýmda.
Þimdi sadece o günleri yazarak ve özlemle anýmsýyorum.
Büyüdüm ben.
Büyüdü dertlerim,kederlerim.
Ben büyüdükçe,zaman yavaþladý,yavaþlýyor
Ama nafile,çare yok ki
Yapabileceðim tek þey gözlerimi kapamak
O da geçmiþte kör olmuþ ruhumun arkasýndan dalgalanýyor.
Büyüdüm ben
Büyüdüm.

MEHMET EMÝN ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: