'Perçem'

Karanlýðý seviyordum
Çakýl taþlý evimin ufkunu ve
Sigaramýn dudak büzüþmelerini.
Bir yalnýzlýk duraksamasý vardý
Bir de çýlgýnca gitme arzusu
Günahýmý ateþ paklayamaz
Sevabýmla kuþlar doymazdý
Ayaklarým gölgesini ezer
Ben mahçup mahçup sýrýtýrdým
Ulaþmayý ümit ederken yarýna
Dünden kalanlarýn aðzýný baðlar
Sýrtýmda koyacak yer arardým
Belli belirsiz susmalarým olurdu
Ne boðazýmý temizlerdim
Ne de lügatime seslenirdim
Çok uzak olmayan bir köþe buldukça
Hýçkýrýklarýmý usulca bekletirdim.
Öylesine yaþadýðým çokça saat sayardým
Aðzýma tat vermeyen heyecanlarý yaþardým
Gözlerimin gülmesi sadaka
Aðlamasý ise zekat sayýlýr
Ben çalmadýðým mutluluðun
Hapsine yatardým
Sonra derdim hep sonra
Öðrendiðim tek þey bu olmasa da
Sayýklardým umursamazca
Ellerimin içine bakýp yas tutarken
Zavallý bir ilham kýmýldardý gönlümde
Kalkýp da koru ateþe dönüþtürmek isterken
Çölde bulduðum suyla yýkanýrdým
Bedenim kirden kalýp tutmuþ
Ruhumun namusu kayýplarda
Kürek kemiðimde duyduðum acýnýn adý
Göðüs kafesimde sakladýðým varlýða konmuþtu
Baðýrmak bir yana dilim kalkýp inmezken
Sözünü etmediðim gelecek
Geçmiþimin sofrasýnda oruç bozmuþtu.
Siyahý sevmek bir nimetti
Ýtiraf etmesem de kendime mecburiyetti
Yoksa cismimin deðdiði kalemlere
Neden siyah sayfalar dünya olsun ki
Neden geceleri beklediðim kadar
Gündüzler beni kovsun ki?
Bu kadarý bile fazla geldi dersem
Huzuruna yatacaðým kapý kalmazdý
Bir makas ve bir tutam siyah perçem
Benim tek hatýram olmazdý.

MEHMET EMÝN ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: