Bir an ölüyorum sandým. Korkulu bir rüyadan uyandým. Her gün öldüðümü unutmuþtum o an. Beynime sýçradý akan kan.
Rüzgarý suçladým yapraklar dökülünce. Aðzýmdan çýkan sözler gönlüme kelepçe. Aþký bulmak için geceme kattým gündüzümü. Kimliksiz bir adam oluverdim kaybettiðimde özümü.
Anýlarýn sarhoþluðu hiç etti dünümü. Dünümü düþünerek hiç edemezdim bugünümü. Bir karar aldým yarýnlara vasiyetim. Hakkýn yolunda bu son hicretim.
Gönlüm aç iken hakikat gözüme perde. Kirlenmiþ bir alný nasýl da pak eyledi secde! Günah talebesiydim hakka çýktý yolum. Ýbrahim’den geçtim ateþ oldum mesudum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.