Demli bir çay içmekti, þu hayattaki tek lüksümüz; yanan bir sobanýn kenarýnda, tavþankaný kývamýnda ve pürüzsüz. Fazla bir beklentimiz yoktu hayattan; içimizde akan acýlarý doldurabileceðimiz bir barajýmýzýn olmayýþýydý tüm üzüntümüz. Ey sevgili, kalbin; ebedi mekânýmýzdýr, bir saray kadar dar ve bir hücre kadar geniþ bazen. Gözlerinde kaybolmaktýr ve yine gözlerinde yaþamaktýr tek sefamýz.
Haberin olmayan gecelerin adamý olduk, adamý olmayan gecelerin haberi… Dýþýný aydýnlatmayan bir sokak lambasý gibi yanýyorum ve ömrüm o gün bu gündür yollarýnda seferi...
Geldi mi gitmiyor iþte seni düþünmek, hangi rüya, hangi kâbus bölebilir sana olan sevda yanýðýmý. Bazen elden hiçbir þey gelmiyor, "Hýzýr" gibi bir aþk bizimkisi; "bir kere doðdu ya, bir daha ölmek bilmiyor"
Muhammed Taha / 20 Þubat’08
Sosyal Medyada Paylaşın:
shiptar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.