SEN YOKTUN O ZAMAN

daha kamburu çýkmamýþtý sýrtýmýzýn
vakitler ölmüyordu bomboþ insanlar için
sevdiði için daðlar deliyor, çöller aþýyordu aþýklar
"yeni bir ileti" adý altýnda yaþanmýyordu sevdalar!
ve daha birçok þeyin fiyatý yok,deðeri vardý...

sen yoktun o zaman...

içimiz dýþýmýz insanlýktý
kahpelik dolaþmýyordu damarlarýmýzda
" sende mi be brütüs " dememiþti henüz Sezar
hiçbir af’ tan yararlanýlmýyor,
ve çimlere kimseler basmýyordu
kibarlýk sözcüðüne sözlüklerde bakýlmýyor,
ve kimseler kimseyi yok yere kandýrmýyordu...

hiçbir mesafe gidilemeyecek kadar uzak deðildi,
leyla’lar mecnun’larý ferhat’larla aldatmýyordu!
komþu kýzlarýna aþýk olurdu insanlar,
görücü usulü evlenmelerimiz vardý,
birbirini görmek için can atan yürekler taþýyorduk solumuzda!
ve gecelerimiz mesaj sesleriyle bölünmüyordu henüz.
anlamsýz kavgalar edilmiyordu telefon görüþmelerinde;
ve "graham bell daha -ALO- dememiþti" sevdiceðine!

sen yoktun o zaman...

çýnarlar kadar uzun solukluydu sevdalar,
makiler kadar kýsa deðildi.
bir yüreðe hasta olunurdu, refakatçi deðil!
zaman bu kadar kolay ve hesapsýz geçmiyordu,
tüm þehirlerden aþýklar edinemiyorduk
ve her kalpte býrakacak bir ayrýlýk izimiz yoktu!
pencerede görebiliyorduk kalbimize can vereni,
içimizdeki etna’yý mektuplara dökebiliyorduk daha
herkesin ayrý bir adresi yoktu
birinin taht kurduðu adrese baþkalarý eklenmiyordu

sen yoktun o zaman...

aþk o zamanlar acýdan ziyade tat veriyordu insana
bir gülüþle arýnýyordu ruhumuzun en tekerrürlü dertleri
ele avuca sýðmayan neþelerimiz vardý
çocuk doðuyor ve çocuk ölüyordu çoðumuz
hiç kirlenmeden, hiç tasalanmadan, hiç yaþlanmadan
insanlarla iç içeydik, çevrim içi deðil!

ey aþk çakmasý..!
ey sanal aþk!
sen yoktun o zaman...

Muhammed TAHA
5 Nisan’ 09 _ pazar / BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın: