SEN BAKMA GÜLDÜĞÜMÜZE

Sen bakma güldüðümüze..

Ýçimiz Etna, dýþýmýz isot
Nerden baksan yakýcý,
Nerden baksan yanýcý maddeyiz baþkalarýna..

Ýmkaný olsa güneþ bile ýsýtmaz bizi,
Kuru düþer üstümüze tüm yaðmur taneleri
Dileðimizi bile sormaz Alaaddin’nin cini
Ve kaymaz hiçbir yýldýz dilek tutarýz korkusuna..
Kör baksak nazarýmýz deðer aleme,
Elimizdeyken solar tüm papatyalar
Ýnsanlýk namýna yardýma koþtuðumuz her kalpten
Adisyon kaðýdý kývamýnda çizikler birikir yüreðimize

Sen bakma güldüðümüze..

Vaktiyle dökülen vakitsiz gözyaþlarýndan,
Zamanýnda çekilmiþ amansýz acýlardan biriktirip koyduk
Biz bu tebessümü yüzümüze
Kimseden mirasý deðil bu bitter tadýnda acýmsý gülüþler;
Yaradýlýþtan deðil, yaratýlmýþlardan oluþtu bu çizgiler.
Doðuþtan verilmiþ bu mülteci bakýþýmýz;
Kendimdeyken bile kendime gurbetim o yüzden..
Çocukken kapaklandýðým yaralý dizlerimin kabuðunda kaldý tüm koþturmacalarým;
Yalnýzlýðýma merhem olacaðý ararken kaybettim baþkasýnda aradýðým ben’i !..
Ýçinden insanlar geçen þehirler de
Ýçinden þehirler geçen insanlar da tanýdým km’si bol yolculuklarda..
En çok gezen mi bilir, en çok okuyan mý, bilemem;
Bildiðim, bu soruyu bile bilmiyor oluþumdur..

Sen bakma güldüðümüze..

En boþ camide sýkýþan saf’ýz biz,
Yalan dolan dolu bu alemde en masum safýz biz.
Kendimiz gibi sanýp herkesi
Bol keseden daðýtmýþýz elde avuçta, kalpte yürekte ne varsa
Ve yeryüzünün en yalnýzý olmuþuz kalabalýklarda..
Ýnsanlardan medet uman yerlerimiz aðrýmýz en çok
Her sevincimiz kursaðýmýzda kalmýþ,
Rüyalarýmýzda bile figüranlýk yapmýþýz,
Harakiri umutlara kamikaze dalýþý dertler eklemiþiz
Yetmiyormuþ gibi kendi çektiklerimiz;
Bi de üstüne ön ödemeli acýlar serpmiþiz..
Býrak hayatý, efkarýmýz bile monotonlaþmýþ

Tekerrür kývamýnda dönüp dönüp gelen bumerang dertlere;
Sizin nezdinizde " hepsine ayrý ayrý tekerrür ediyorum "

Doðarken; sonradan gülmek için mi peþinen aðladýk ?
Doðumlar da yýlbaþý gibidir aslýnda
Nasýl girersen öyle devam edermiþ hani..
Anla iþte biz aðlayarak giriyoruz dünya hanesine
Sonrasý malum;
Biraz dram,biraz tramva arasý..Dravmatoloji
Mezunu oluyoruz hepimiz..

Diyorum ya; sen bakma güldüðümüze..

Ölmek için mi yaþýyor,
Yaþamak için mi ölüyoruz..
Gülmek için mi aðlýyor,
Ýlla aðlamak için mi gülüyoruz..onu çözemedik

Hayat iþte; kopya çektikçe kaldýðýmýz tek sýnavýmýz..


SÖZ: Ýlyas ÞENCAN
26 Þubat’ 2013 / SALI / BURSA



Sosyal Medyada Paylaşın: