Bir Temmuz Gecesi Ölmüşüm Anne

Bir Temmuz yarasýyým, Aðustos un gözyaþýyým

Eski, yýrtýk hayaller var gözlerimde
Bir Aðustos gecesi
Hiç unutmam
Havada yaðmur var
Bulutlar üstüme kadar çökmüþ
Göz gözü görmüyor
Koþturuyorum
Nereye
Kime gittiðimi bilmeden
Yaralar kabuklarýndan sýyrýlmýþ
Avuçlarým gözyaþlarý içinde
Kimilerine göre yaðmur

Rüzgar þiddetli esiyor
Kafama kadar, geldiðinde duruyor kafamýn içinde
kýyametler kopuyor çünkü
Damda yatanlar içeri koþturuyor
Benim nefesim kesiliyor
Duruyorum
Soluðum
Kalbim
Bir acayip atýyor
Nefesim ciðerlerime batýyor
Bu acýlar bana reva mý anne
Ben neden koþturuyorum
Kimden kaçýyorum
Kime gidiyorum
Yerimden hiç kalkmadan

Eski, yýrtýk hayaller var düþüncelerimde
Islanmýþým
Sýrýlsýklamým
Üþümüþüm
Dün’lerin kollarýna sarýlmýþým
Ve susamýþým
Benim neden kimsem yok anne
Gidenler neden geri dönmüyor?
Yollar mý kapalý?
Yoksa gittikleri yermi çok uzak anne?

Eski, yýrtýk bir düþünce var
Hayýr yalan söylüyorum anne
Sen üzülme diye yalan söylüyorum
Hiç bir þey eskimedi içimde
Ýçim paramparça
Ama o tek parça halen yüreðimde
Hep gözlerimde
Bir Aðustos akþamý
Hava soðuk
Sokaklar ýssýz
Yaðmur yaðýyor
Bardaktan boþalýrcasýna
Elimde eski bir resmi ýslanmýþ yüzü siliniyor
Gözüme yüzü, gözü doluyor
Ýçim acýyor ve ben yerimden kalkmadan
Yaþlanýyorum
Yaþlandýkça,
Daha da çok seviyorum
Toprak kokusu
Bir acayip geliyor
Islanmýþým
Üþümüþüm anne
Beni bir Aðustos gecesi yýkýyorlar
Aslýnda ben bir Temmuz gecesinde ölmüþüm.

| A. Haluk Fidan

01/08/2014
00:00/Diyarbakýr
Sosyal Medyada Paylaşın: