Francesca, Ellerim Soğuk

I.
Uzun kýþ akþamýydý
Bütün hüzünleri sýralamak adýna
Karanlýkla kayboldum

Lirikal bilmiþlikler hissettim
Oysa hüzünlerim
Aðrýlarla boðuþan hadým evladý
Sizce bu mavi gök nerede
Bir bilinmezlikte

Francesca ellerin simsiyah
Binlerce sibiryatik soðuklar
Ve içi küflenmez bir ekmek parçasý
Üzerinden seviþmek uðruna
Bir omzum ve bir boynum
Bu soðuklarda caným çok yanýyor.

Post-empresyonist suçlar
Gecenin karanlýðýnda varsaydýðým izlenimlerim
Siyah sarýya, kýrmýzý yeþile
van Gogh’da kendisiyle konuþmaktan ölmedi mi
Daktilomun sesleri
Sessizliði þenlendiren çöpçüler
Francesca ellerim çok soðuk

II.
Þu senin akþamsý sesin var ya
Daireler boyu kýrýveriyor bütün ayazý
Yosun baðlayan mutluluklar
Henüz çok uzakta deðil
Ama mutluluk deðil uzun.

Eflatun renginde kaðýtlarsa özlemek
Birkaç tez yazacaðým bunun üzerine
Tarih: 1909
Yer: Parlamento
Aþklar aþkýn yasasýnda boðuluyor
Zihni açýk bir keþiþ
Gövdemi yakýyor.

Banka kredisiyle aldýðým mutluluk
Dar gelen eskimiþ pantolonum
Bu beyaz günler kaosta
Oysa trenden bir kuþ daha düþüyor
Sizce bu mavi gök nerede
Bir bilinmezlikte

III.
Uzakdoðu’nun ithal insanlarý
Sonra Uzakdoðu’dan gelen kýrýk sevdam
Sevgilim seni uzunca seviyorum
Aslýnda tek solukta
Bindokuzyüzdoksandört fersah gözlerin
Mavi mi gökyüzüm?
Mavi.

Gün oluyor bir kuþ yürüyedursun
Ben böyle yaþamayý
Mezarlarý olmayan ölülerden öðrendim
Ölüm korkutmuyor beni

Francesca, iki ve üç
Ardýþýk sevdam, kitaplar dolusu yolculuk
Bir günün ardýndan batan güneþ
Ve camlý göz balýðý derinde
Geliþlerin pek özgür
Gidiþlerini tanýmlayamýyorum
Çünkü çýrýlçýplak gözlerin
Bana kalýrsa mavi gök yukarýda
Bindokuzyüzdoksandört fersah gözlerin
gözlerin!
Sosyal Medyada Paylaşın: