yaz bir yere demiþtim Maiçoc!
güzergahýný þaþýrmýþ bir þiir olarak
kalmak için deðildi onca lakýrdý!
o yüzden girizgaha yazýyorum þimdi
ki menzilini þaþýrmasýn yine kelimeler!...
ýrmaðýný süsleyen bir su gibi
süslüyorum aktýðýn yataðý
týrnak uçlarýmdan yeþeriyor yeni umutlar
hayýr, sadece bir su yosunu deðilim ben!
bu tamamen, yosun yosun bakan
gözlerinin illüzyonu Maiçoc!
hep tanrýlarýn yüzünden bunca günah
ve tanrýlaþtýranlarýn putlarý!
oysa biz kendi silahýyla vuracaktýk düþmanlarý
ve kendi mikrobuyla yok edecektik tüm hastalýklarý
vaz mý geçtik yani Maiçoc?
ikindi yaðmurlarýnda ýslanýrken
en çok seviyorum öpüþmeyi
her öpüþüm bir yaðmur katresiyle buluþup
tekrar dudaklarýma dökülmeli!
yaþamanýn hazzýný gördükçe gün’eþin gözlerinde
ölümü kurþunlayabiliyorum dilimle ve kalemimle
iþte o vakit
gök dökülüyor üzerime avuç avuç Maiçoc!
devletin kapýsýndan geçmiyorum nicedir
bütün hayallerini ipotek ettiðinden beridir tüm çocuklarýn
satýlýk sevdamýz yoktur bizim diye
pankart açmaya da gerek duymuyorum artýk
gözleri kör olanlarýn ülkesinde!
yani Maiçoc!
ben halkým bakarsan gözlerime
ben direncim halkýn içinde
ve ben bir kadýným
politik cinayetlere kurban giden
binlerce kadýnýn yüzünde, yüreðinde
yaz bunu da bir yere Maiçoc
“gün ola, devran döne!”
12:30/20.02.2015/Sev_tap