Boþluklar vardý ezelden hibeli kadere Biraz ayrýktý i mgeler, Düþler kâh pembe kâh boyalý hüzünle. Her hazan mevsiminde Çýplaktý tüm o aðaçlar En az ruhum kadar þeffaf.
Terk edilmiþ gölgeler çok uzak, Saf, bakir ovalarda Göðün derinliklerinde Yakalamýþ ensemden rüzgâr Bir eksik bir fazla olsa da þu üzünç.
Eksiltisi kaderin Öylesine alýþkýným ki Ve nasýl da mubah nezdimde. Kývançlý bir yadsýmazlýkla Gün ki gecenin ininde…
Uzanan o yol mahþere: Üç, iki, bir Hepten kayýp hepten yitik Kaçak göçek Azýcýk farklý ve fazlasýyla ezik.
Yerli yersiz sayýsýz belirteç; Tümlemek adýna belki de Bir ileri bir geri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.