Yine günlerden hüzün
Her taraf bembeyaz karanlýklardayým
Yüzüm solgun yüreðim yorgun
Üç bilinmeyen denklemin içindeyim
Kýrýldý kolum kanadým çaresizim
Gözlerim yoruldu aðlamaktan
Zemherideyim
Tek göz odalý evimin salonundayým
Dýþarda çýkmýþ fýrtýna
Beyaz kelebek gibi uçuþur kar taneleri
Sen yine yoksun yanýmda
Buz gibi odamda üþüyorum
Arýyorum seni ve sýcaklýðýný
Kanatlarýnýn altýnda olmak isterdim
Yavru bir kuþ gibi
Sabah da bir türlü olmuyor
Zaman geçmiyor sanki
Çalmadan kapýmý gir içeri
Ýstersen kus içindeki zehiri
Sus ne olur sus
Söylediðin her bir söz
Yüreðimden yüreðini almak gibi
Býrak kapansýn bu aþk perdesi
az mý mücadele ettim aþkýmýz için
Karýnca kararýnca taþýdým omuzlarýmda
Aþkýmýzýn yükünü
Söyle ne buldum karþýlýðýnda
Koskoca bir yalan ve düþ kýrýklýðý
Hak etmemiþtim bu sebepsiz ayrýlýðý
Sus ne olur sus
Söylediðin her bir söz
Ýçimi acýtýyor canýmý yakýyor
Zamansýz ve nedensiz aðlatýyor
Kahretsin ne yapsam da
Beni sana daha çok baðlýyor ...
Refik
19 . 02 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.