gitmek mi kalmak mý zor denir ya
hayatýnýn dönüm noktasýdýr o an
çaresizliðin tam kýskacýnda
kendini bilinmez bir denklemin içinde bulursun
umutlarýn birer birer tükenir
ve aðlamaktan yorulan gözlerin tekrar nemlenir
caným dediðin daha gitmeden özlenir
küçük bir ümit verseydin
solmaya yüz tutan filizler yeþerirdi yeniden
kendimi hiç bu kadar kötü hissetmemiþtim
sana dair umutlarýmý tüketmemiþtim
belki de rüzgar baþka yönden esti
ikimizin tüm baðlarýný kesti
ama bizi baðlayan aldýðýmýz nefesti
sen benim için
gökteki en parlak yýldýzsýn
uzaklardan el sallar bana güler misin
aydýnlatýr mýsýn dünyamý
uzatsam elimi tutar mýsýn beni de yanýna alýr mýsýn
ya da tebessüm edip öylece kalýr mýsýn
seni gözlerimi ayýrmadan seyrediyorum
diðer yýldýzlardan farklýsýn biliyorum
tertemiz duygularla
seni ölesiye seviyorum
seni tanýmadan önce sevgi nedir bilmezdim
ilk defa aþýk oldum
sen tattýrdýn bu duyguyu
karþýlýksýz çýkarsýz sevdim seni
içimde büyüttüm sevgimizi çocuk gibi
istemem olmasýn yaþananlar bir rüya
ne olur korkularýmla uyandýrma beni ...
Refik
19 . 02 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.