Fareler her dem beklemekte...
AZAP
Fareler her dem beklemekte...
dize düþtü yine daðlý aðrýlar
hiç ýsýtan bir güneþ doðmadý ki
þu kara bahtýma
içimde düðümleniyor yine ömrü kara sancýlar
sakýn ha el deðmeye siniz kahrýma
*
sokaklarý bir gören bir duyanýnýz hiç var mý
kaç sahipsiz çocuk aðlýyor
kaç donmuþ ceset yatýyor umursamazlýðýmýzýn koynun da
veya girin ki evlere kim gözlerini huzurla kapatýyor
kim boynu büküklüðü doðrul ta bilmiþtir
ahdimiz yok andýmýz yok hep kem çýkýyor sözler
atiye kör kalmýþ duygusuz gözler
*
kanýyor yüreklerdeki acý ve hicran yýðýnlarý
gelecekten haber aramaz bir nesil
vurdum duymaz doðrulur yeni yetme çocuklar
kir ve yasak yataklar seviþme senaryolarý türetirken
bize namusu onuru gurur ve þerefi bir özge öðretmiþken
bir can aslan gibi direnmiþken pisliðe
durma gayri
hainlik içlerimize bir bir nakþedildi para pul ipliðinden
Allah-u Ekber daðlarýna yazdý bile adýný yüceden yüce
doksan bin canýn kýzgýnlýðýndan
*
haydi bakalým rast gelsin bu dümensiz gidiþe
gemi yalpa yaparken kaptansýz
fareler her dem fýrsat kollayýp beklemekte
içimizde boþaltýlan deðerler rastlamaz ki bir daha
son nefes hançer gibi
ölüm bile bize ýraktan þapka örter
kim ister ki bu mendeburluðu
Rabbim kara bulutlarýný bir bir birikmekte
bu arsýz hayasýz gidiþe
yakýnda yaðdýrýr kurþun gibi yaðmurunu
zeytin dallarý kurudu bile
þimdiden tütüyor her tarafta barut kokusu
*
*
bize biz öz ellerimizle ettik nasýlsa
kendi eden bulur elbet
aðlama
gün bile geceye gebe gelmeyecek bir daha aydýnlýðýmýz
bak ufka ucu göründü iþte tünelin
kuduz veba olmuþ gibi týkýlacaðýz zindanlara
bir zaman ki yurdumuz da olacak bize gardiyan
uyan
uyan be
uyan
artýk geçip gitti bahar kýþ gelmekte
çok geç olmadan keþkeler doðmadan uyan
bak her taraf zifiri karanlýk
çöktün ki ne çökeceksin
son vaktin çaldý çalacak hükmün anlýk…
***
(19.02.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.