çýðlýk attý çocuk analar aðýt yaktý saatler acýlarý vuruyordu zaman durdu...
çocuk büyüdü çýðlýklar sustu zaman koþar adým ilerliyordu durduramýyordu kimse zamaný saatler hep acýlarý vuruyordu. ve hayat analarýn gözyaþlarýnda dondu isteseydi insanoðlu zamaný deðil ama durdurabilirdi, çýðlýklarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil ağtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.