Bekle beni Tek yaðmur tanesinin ardý bile kalsa bakmadýðýn Bir aðaçtan düþmek üzere olan yaprak olsa da Saçlarýnda gezinen rüzgarda bekle beni Bilemezsin ki nasýl geleceðim yanýbaþýna Belki de ummadýðýn bir zamanda düþeceðim Bir gözyaþý olarak avuçlarýna Bekle beni Son trenin en son vagonu geçmeden önünden Gemilerin bacasýndaki dumaný kesilmeden Ay karanlýðýn bir ucundan henüz merhaba demeden Bilemezsin ki nasýl geleceðim gözbebeklerine Bekle beni Bir mezarýn ölüyü beklediði gibi sevdiðim Zaten gelen olmazsa beklediðin uzaklardan Bil ki Sensizliðe dayanamadý; ölüp kaldý benliðim...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.