Adý yoktu kayýtlarda Ýlk doðduðunda. Öldü sayýsýz kere düþlerim Varsaymýþtým oysa. Belirteci aþk idi tümcelerin Ýmleci, ayracý makamsýz.
Kolladým her defasýnda Konarken daldan dala, Mühimmatý ne ise Ölüm idi sarnýcý. Kýyýsýnda o i mgelerin Ve omzumda iki melek Devþirdim defalarca ahreti.
Yankýsý duyulmaz iken sesimin Issýz ve korunaksýz o ýlýk nefesim. Vasýfsýz, tanýmsýz Ve kayýtsýz alabildiðine.
Pür-neþe ahvalim Devinirken kollarýnda çaresizliðin. Karanlýk tünelin o girizgâhý Adsýz kahramaným Saklý iken gölgelerde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.