Ateþlere düþürdün gördüðüm günden beri, Eserine dön de bak, gör yaktýðýn her yeri, Ayaklarým kararsýz, gönül tam bir serseri, Gönül yoruldu artýk, konmak zamaný geldi.
Çaresiz bitap düþtüm, yediðim vurgunlardan, Kalmadý hiçbir farkým, hayata dargýnlardan, Fay hattýna dönüþtüm, sarsýlan kýrgýnlardan, Gönül yoruldu artýk, durmak zamaný geldi.
Her yediðim darbede, hayat sarstý bedeni, Aradým yýllar boyu, içimdeki ben beni, Her dal elimde kaldý, arýyorken nedeni, Gönül yoruldu artýk, bulmak zamaný geldi.
Her gören þu halime bakýp ahkâm kesiyor, Yangýn sönmeyi býrak, daha alevleniyor, Sönmesin diye nispet, rüzgar tersten esiyor, Gönül yoruldu artýk sönmek zamaný geldi.
Çaresi nedir bunun, dost var ise söylesin, Dertler bir mola versin, bir dost onu eylesin, Eskisinden çok çekti, yenisini neylesin, Gönül yoruldu artýk, kanmak zamaný geldi.
Her gün yeniden açtým, gönüldeki sayfayý, Kalemler tükenmedi, yazdý yalan dünyayý, Yalancý dostluklarla, gördüðüm her rüyayý, Gönül yoruldu artýk, yormak zamaný geldi.
19/02/2008 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.