ŞU ÇARESİZ BENLİĞİM
Gençlikten medet ummak, ihtiyarýn iþidir
Sýzlanmaya baþlamak, gençliðin gidiþidir
Hatýralar çok þeyin, terennüm ediþidir
Elden bir þey gelmezse, dile vurur bu yaþta
Þu çaresiz benliðim, kendisiyle savaþta.
Tamiratý ne mümkün, harap oldu virane
Lâfa kilit vurulmaz, kimi diyor divane
Duymazlýktan gelsem de, kalamazdým bigâne
Kýsraklaþan duygular, ruhumla hep yarýþta
Þu çaresiz benliðim, kendisiyle savaþta.
Kurt köpeðe ram olmuþ, sözü çare etmiyor
Üç ileri bir geri, yollar çabuk bitmiyor
Ne kadar çabalasam, hýz kesildi gitmiyor
Kalp atýþým hýzlandý, adýmlarým yavaþta
Þu çaresiz benliðim, kendisiyle savaþta.
Ey âdemler zamanla, dert size de gelecek
Alay eden bakýþlar, bir gün size gülecek
Kim bilir bu garibim; nasýl, nerde ölecek?
Adým hatýrlanacak, dikili iki taþta
Þu çaresiz benliðim, kendisiyle savaþta.
Yine ayný sevdayla, ateþlerde yanýyor
Eskiyi yâd ederek, geçmiþini anýyor
Bilmez ki kabuk tutmaz, yaralarý kanýyor
Elden geri kalmayýp, olmak ister en baþta
Þu çaresiz benliðim, kendisiyle savaþta.
Necati’yim piþmanlýk, fayda etmez zardayým
Kümeleþmiþ derdimi, çekemedim zordayým
Eksisi artýsýyla, zarardayým, kârdayým
Ömrüm bahar görmedi; ya ayazda, ya kýþta
Þu çaresiz benliðim, kendisiyle savaþta.
Necati OCAKCI
21.01.2014
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.