MEDET YA MUHAMMED'İM
Sana uyayým diye, bu dünyaya yollandým,
Hazreti Ömerdeki þok imandan hal bana.
Verdiðin nimetleri, þükürsüzce kullandým,
Diz çöktüðün hasýrýn, dokusundan þal bana.
Çözüldü dizlerimin, baðý baðban bulamam,
Her yaným çölden yokuþ, toz dumanda duramam,
Sen gönlümde ol yeter, açlýk tokluk aramam,
Medet Ya Muhammed’im, aþk okundan sal bana.
Gönül pýr pýr ederken, hazan vurmuþ baðýma/na,
Mutsuzluðun gölgesi, köþk kurmuþ otaðýma/na,
Bilmem kaç lokma daha, takýlýr boðazýma/na,
Medet Ya Muhammed’im, gül kokundan sun bana.
Ümidim hiç kalmadý, tutmaz oldu beni dem
Hasan Hüseyin ile oynar gibi yeniden
Rüyalarýma girsen, kalbim çýkar yerinden
Medet Ya Muhammed’im, kollarýndan dal bana
Ýnsanlýktan nasipsiz, cani dolu dünyamýz
Kabus dolu uykumuz, heder oldu hülyamýz
Hunharca pusularda, canýmýz evladýmýz
Medet Ya Muhammed’im, yollarýndan yol bana/bize
Ülkü Kara/16þubat 2015/Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.