KAPI ARALIĞI

Hayallerin duvaðý örtülü mesken gibi,
Gözünü kapatýnca uçacaksýn sanýrsýn.
Umudu olmayan da borandýr hatta tipi,
Umut varsa kendini belki ilk kez tanýrsýn.

Umuda yolculuða yelken açmýþsa insan
Takvimlere  kar yaðsa ona çiçekli nisan
Gerçekler avutur mu?  Hayal kuramadýysan
Hayalin varsa belki iþte o an yaþarsýn.

Hayal kapýsýnda ki heykel olmaktan vazgeç
Nemrut daðý da olsa üstünden geçmeyi seç
Ukdelerin her biri tutmasýn, kaymak, kireç
Hayalin varsa belki iþte o an yaþarsýn.

Niye düþtün denir de durma, kalk, koþ,denir mi?
Hiç durmadan koþmakla nefesin tükenir mi?
Düþer, dizin kanarsa, hayaller küllenir mi?
Hayalin varsa iþte sen o zaman yaþarsýn.

Yaþadýðýn hayata sýmsýký sarýl ama
Günü güne eþlerken kârdayým sakýn sanma
Ölüme yaratýlmýþ bir kaç nefeslik cansýn
Bir çivi çakýp da git, sen o zaman yaþarsýn.

Kapý aralýðýnda umuda yelken aç da
Harekete geç artýk güneþle ýþýk  saç da
Yaratýlan varlýðýn ölümü nerde? Kaç ta?
Fikret, zikret, þükür et, sen o zaman insansýn.

Ülkü Kara
6 Ocak 2017 / Bursa
(Üsteki resim kitap kapaðým)
Sosyal Medyada Paylaşın: