Zaman dediðimiz bir yanýlsama deðil mi Her þey ayný ilk tarihten bu yana… Bir iki ufak kýrýntý belki Onun dýþýnda her þey ayný… Ayný tepede Acýlar çekiyorum Aziz Simeon’la Bin yýl sonra… Ayný sütuna koyuyorum ömrümü Anlamam lazým ölmeden önce o acýyý; Ayný tepeden bakýyorum vadiye Her þey alabildiðine yeþil Yok iþte bir tek karartý! Güneþ pýrýl pýrýl Rüzgar bile diniyor sonra Duruluyor delideniz… Ýniyorum tepeden sonra Koþuyorum hatta… Karartýlar karþýlýyor beni Kahverengilikler Gizli kalmýþ koyu renkleri ormanýn… Anlýyorum… Rüzgar çýkýyor yine Coþuyor sakindeniz… Afrodit’in ellerinde þimdi köpük köpük sevdamýz: Ban Apollon’dan yanayým Kýrýk aþk yýðýnlarýndan… Sense Daphne’den yana Aþk kaçkýný Zavallý zalim Aðlayan engerek! Gözyaþlarýn cennete çevirdi vadiyi ama Deðmedi tek bir damlasý çorak kalbime!
Her þey alabildiðine yeþil Ve kahverengi Seviyorum seni; Bütün gerçekliðinle…
Ufuk Bayraktar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dr. Ufuk Bayraktar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.