sessiz gözlerinde kaybolduðum bir gece yarýsý, aðlamak düþüyor hýçkýrýklarýma ve sonra anýlar dökülüyor bir bir, bardaktan boþalýr gibi nehir olup hüznün sessizliðine akýyor.
Þimdi bu sessizliðin içinde akýp gidiyorum Kah aðlýyor kah tebessüm ediyor gözlerim Tebessüm ederken anýlar Turuncu bir þafak gibi sanki Yani fýrtýnanýn sürüklemediði Dingin bir denizin mavi aynasýna düþüyor her þey
yaþananlarý ulu orta görüyorum sanki hele tebessüm eden gamzelerine parmaklarýmla dokunurken mevsimlerden hep bahar olan bakýþlarýnýn yere maðrur eðiliþini görüyorum. ve sonra birbirine bakan iki resim gibi saatlerce gözlerimizi hiç kýrpmadan kesiþip daldýðýmýz o anlar düþüyor berrak sulara.