Sahaf

Bir aðaca yaslamýþým ruhumu,
Gýcýrdayan tabure kaldýramýyor yükünü,
Rüzgar yapraklarý savuruyor içimde,
Sessiz sokak bekleyiþte...

Gözlerimde yýkýlmaya meyilli bir sahaf,
Toz tutmuþ umutlarý raf raf,
Belkide yýllardýr aradýðýn bendim,
Titreyerek uzanýyor kitaba ellerim.

Siyah bir çift göz beliriyor üstünde,
Saçlarý yalnýzlýk esiyor.
Bir sahaf çay ýsmarlýyor,
Rüzgarýn açtýðý sayfayý,bir yaprak bölüyor.

Yazanlara iliþiyor gözlerim;
Beklemek sonu gelmeyen umut,
Dizelere sýðmayan hasret,
Yalnýzlýkla edilen sohbet,
Þemsiyesiz yaðmur dualarýndan ibaret...

Ýki þeker atýyorum çayýma,
Yalnýzlýk sýkýþýyor yanýma.
Sessiz sokak bekleyiþte,
Ben de eþlik ediyorum kalemimle...
Sosyal Medyada Paylaşın: