HEPTEN UNUTULMUŞ...
Nüansý dokunaklý
Haybeden rücu ederken
O nirengi noktasý,
Farklý bir sýradanlýk hanidir gizli
Ve saklý ötelenmiþ nicedir perde arkasý.
Sükûtu, rayici
Cibilliyeti, nüfusu
Duraðan bir seyrin kýpýrtýlý neþesi
Hepten unutulmuþ bir köþede.
Yana yakýla dön dolan haydi
Sus ya da haykýr yürek dolusu
Kanýksa ya da yadýrga istersen
Bir dokun bin ah iþit
Sabret ve deme de asla, neden.
Yýllar yýlý süregelen o eþsiz devinim
Biraz saðdan biraz soldan
Ortasýný bul istersen,
Yine de yeniden
Bazen durgun bazen etken
O kalbin yarasý
Biraz býçak sýrtý belki de yaþamak
Alabildiðine ve olabildiðince
Düþlerin engin deryasý
Kavuþmak ya da terk etmek dediðin ne ki
Biraz þans zaman zaman
Yazgýsý, sonrasý tek beklenen
Hissetmek, istemek ise en derinden.
Bozmadan içini
Kýrýlsa da kalbin
Ses etmeden beklediðin o duvar dibi
Gönül dediðin bir demet gül:
Rengi alacalý bulacalý
Dokunmaya kýyamasan da
Her dem koparýlasý.
Nüktedan zaman zaman
Kanýksamaya mecbur kaldýðýn o devran
Ne yalan ne riya
Masum bir çocuk kadar akça pakça yürek
Ýster kabul istersen inkâr et.
Haricinde tutsan da benliðini
Vardýr elbet yaþadýklarýnýn bir hikmeti.
Kýt kanaat bir mutluluk ise düþen payýna
Yetinmeyi bilmektir unutma
Sana görülen reva.
Aslolan koca bir yaþanmýþlýk
Sayýsýz iz dolu ve gözyaþý,
Nüansý ve týnýsý her dem farklý
Varlýk ve maneviyattýr evrenin aslý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.