En güzel çaðlarýmý uðruna ettim heba Ne kýymetimi bildin ne de deðerim verdin On sekiz yýl sonunda bedende oldun veba Can çekiþen tenime ölmeden kefen serdin…
Bin bir türlü derdini çekerim on üç yýldýr Kustuklarým kan idi yutup kýzýlcýk dedim Gözümde tüter oldu biten geçen ki býldýr Güneþli yaz gününde kýþ ayazýný yedim…
Otuz bir yýl sonunda dönüp geriye baksam Canýmýn yongalarý elle tutulur varlýk Arta kalan acýyý, kederi közde yaksam Razýyým, bundan sonra hayat olsa da darlýk…
Oluru yoktur artýk yol ikiye çýkýyor Senden bir iz kalmasýn gölgeni de alda git Ýhanetin yuvamý köklerinden yýkýyor Tozunu dumanlara karýþtýrýp salda git…
Bu zamana kadarmýþ nikâhýmýzýn akdi Doldu bak þimdi zaman ayrýlýðýn tam vakti…