Köþeye sýkýþtýrýlmýþ Kedi misali, Kýrýk camlarý týrmalamaktadýr Yaðmur. Yaþam otobanýnýn Aþk noktasýnda, Müthiþ bir kaza. Yollar kapalý Dur.
Yavaþ yavaþ Kendini göstermekte olan Sonbahar; Korkundan sarardý, Özenle baktýðým Güzelim asmanýn yapraklarý. Bulamaçlý bir köyde yaþar, anýlar. Buralarda, Yalnýzlýðýn naralarý cirit atar.
Kalmadý zamanýn, Elinde avucunda Hiçbir þey. Yarýnlar, Kaçacak delik ararken. Aklýný, peynir ekmekle yemiþ olmalý, Umutlar kumsalýnda güneþlenen. Peþimden hiç ayrýlmayan gölgem, Dünyada kaldý mý? Bana ettiðin küfür, kazzem… (21 Temmuz 2010 tarihli 8.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.