Kurþun tavayý karartýnca Söz dökülür yüreðimize Sancý kendi kapýsýný döver Soru sorulmaz asla hancýya.
Öfke tetiðini okþayan bir el Sevda yataðýný oyan milli sel Çaðýr gelsin gece, olsa da yel Bir battaniye yeter, kepeneði çobana ser.
Dert, tasa, çile, ne varsa atýver denize Gül, oyna, sev, yakýþmaz öfke benize Yaþamak bir sevda, sözüm yüreksize Kuru ekmek yeter, övünmek için þereflice.
Yunus gibi düþ gerçeðin yoluna Mevlana ol dön hakikat uðruna Fuzuli gibi söv ihanetin topuna Özümüz sevgi, bedeli yürek tokluðuna.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.