Perdesi Kalkmış Yüreğimin

Bilmen deðiþtirmeyecek belki,
Ama bil;
Acýtmýyor, hükmünün sivri uçlu hançeri.

Hangi bahane sevgime ihanetinin izahý?
Hangi kabahat götüren, seni benden?
Ve hangi mevsim sonu, dökülen hüzzam yapraklarým?

Serseri gecelerin sadýk çobanýymýþým ben,
Ýçimdeki senden son parça,naaþýn mezarý bile yok.
Þimdi ellerimin arasýndan çek sevda yüklü mavilerini.
Nasýlsa hüznümün yoðunluðu mavilikler kadar çok...

Avutma gecelerini karanlýk sokaklarýn bodrumlarýnda,
Dilimdeki adýn, beddua olmadan,
Ve kapatmadan sana ait sahnelerin son perdesini,
Git!
Git artýk sevgiden kalma sabahým akþam olmadan...
Gecenin tuzaðý mahkum etmeden seni,
Çýk kanýma kattýðým damarlarýmdan...

Söyle, zor muydu bu kadar göðüslemek arzularýný
Zor muydu bu denli, lekesiz tutmak sevdamýzýn arýný?
Susma! Suçlamak deðil benimkisi.
Zor muydu bu kadar, mühürlemek tek bir kiþiye aþký?

Yaralamaz yokluðun ihanetinin ardýndan,
Þimdi gözlerime mahkum etmiþken ayrýlýðýn son yüzünü
Hiç merak etme sen,
Gözyaþlarým hapis artýk, akmayacak göz pýnarlarýmdan...

Sosyal Medyada Paylaşın: