Kağıt kelepçe
.
içimin tüm koþmalarý dursun mu
durmadan rüzgarý alnýmýn, yeþiline mavisine sarýlmadan daha o daðýn
aðrýlý bir yaþmak gibi kaymadan boynumun baharýndan
hayat asýlý kalsýn mý zamanýn parmaklarýnda
kibri serilsin varsýn dilimizin
kendimizi biraz daha uðurlayalým
öpsen þimdi, kalbimin kapýsý yanardað aðzý
doðunun kavgasý gibi bazen kendime ne kadar da aðýrým
yamacýnda saçlarýmý kuruttuðum güneþin eli,
taþ olsun, daðýlsýn un ufak, göðsüme vuran aksi o daðýn
trenlere el sallayan çocuklar için, dua gibi kýpýrdat dudaklarýný
belki de yokum hiç, varsayýmým
daha da mý koþsun yoksa, sýrtýmda þaklamadan ölümün kýrbacý
durmayý ölmek sayan ellerimin aklý,
yurdunda her dem güneþ daðýtýrlar senin ne güzel
meðer bir masal boyu yol gitmiþim, yürüdüm sanýp
sesin düþmüþ þuraya ,alýp temizledim, takýndým boynuma
gümüþ bir rahle üzerinde kalbimin üzerinden geçtim
ýþýðýndan aldým rengimi kimi,
kaskatý etim kemiðim, ipek rüzgarlar için bir tek
bir tek ormanýnda kardeþ türkülerin
sazýn aðýtýna hürmeten yerlere dek eðilirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.