Bu Kadın
Karanlýk gecelerde tan yeri aðarýrken
Güneþ doðmadan batar sana âþýk bu kadýn.
Seni hiç görmesem de sesini duyar duymaz
Yüreðim küt küt atar sana âþýk bu kadýn.
Avuçlarýmdan hýzla kayarak gitti zaman
Sevdadan anlamaza gönül verme sen aman
Aþk ocaðý yansa da bacadan çýkmaz duman
Buram buram aþk tüter sana âþýk bu kadýn.
Sevdanýn güllerini derlesek öbek öbek
Kalbimde sakladýðým uçtu mavi kelebek
Sineme gelip konan bülbüller aðlýyor bak
Hasret ölümden beter sana âþýk bu kadýn.
Ölene dek severim yalanla avutamam
Aciz ruhum bedenden çýkmadan unutamam
Sensiz yaþayamam sana sevgim tas tamam
Baþka aþklarý iter sana âþýk bu kadýn.
Kavuþsam saçlarýmý okþayan ellerine
Bir busecik kondursam lal olan dillerine
Aþkla yaðan yaðmurun kapýlsak sellerine
Bunca ayrýlýk yeter sana âþýk bu kadýn.
Teninde mis kokulu gonca gülün olayým
Terinde miski amber deryasýna dalayým
Baðrýnda kor alevin harýnla kavrulayým
Senle her acý biter sana âþýk bu kadýn.
Dudak kývrýmlarýmda meþkle süzülür adýn
Gözlerinin içinde aþka aþýk bu kadýn...
N@zlý Hüzünyýldýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı hüzünyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.