Bir Siluettir Acı

Sen benim gönül aðlarýma

yakýlan en güzel aðýtsýn...

içimde bir yer var

içinde asla göremeyeceðin

küçüktüm ben

yüzünü unutmaktan korktum

yaðmurun aktýðý bir çeþme

gözlerime tanýdýðým bir hak


seni sevmek...

Ah ölüyoruz

kurumuþ mor dudaklarýmýzda

susuyoruz

biliyormuyuz ne için öldüðümüzü

Bükme boynunu

gün gelir anlarlar seni

kapadým gözlerimi

bastýrdý baskýnlýk

her yeri görüntüsü sardý


sana dokunamazdým

sana baktýðýmda

ince kemiklerim gövdemde kýrýldý




...

seni anýyorum þimdi
seni görüyorum,
bir melek kadar hafif ve narin.

bedenimi küle yatýrmýþ

En çok anlattýðýmýzdýr

artýk konuþmuyorsun
unutmuþ gibisin unutulmuþta
ayna incitiyor gibi

soðuk gece
iliklerime deðin
yalnýzlýk
sapsarý sararan


(kýsmi felç düþlerim)
içerde pusu kurmuþ
tüm canlý baðýrýþlarým

bilinmeyen yas,

piþmanlýk ve boðazý yakan korku


güneþ kaçtý gökyüzünden
bulutlara takýlý kaldý uçurtmalarým

mevsim kýþ


gözleri oyuldu besledðim tüm kuþlarýn
benim gözyaþlarýmla yýkandý mevsim

çerçeveyi asýlmýþ býrakmaya niyeti yok
teþhirkar isyan konuþuyor
resimlerinizde
susmaya niyeti yok


suskunluk içime boþalýyor
seni çiziyor herþeye durmadan


Oda býkýp kaçar
en sonunda dikenli bir salýncak
en sonunda yalnýzlýðýmla baþbaþa

alýþkanlýðým yalnýzlýk
orda durup bakan

bir siluettir acý veren
daðýlan mutluðun ardýndan
ve sensizliktir komþum
arkadaþým çalan radyodaki hüzün ...

ve herþey sevgilim
olmasý gerektiði gibi
kabulsüz geri göndersemde
hakikat gözlerimi tahriþ etti

ve üzgündüm özgürsüzlükten
varoluþ sadece sensin
þimdi kimbilir nerdesin...

bir taþa yüklüyorum tüm hýncý
ve kýrýyor attýðýmda
paramparça....

aþk yalnýzlýðýma güler ,
alaycý
bitirilmiþ kavonozun dibine bakan
tüketmiþ benliðim yalnýz
palavralarým yalnýz
gerçekler kamaþtýrýr gözlerimi

halbuki severdim yaþamý
koyu bir bahta kurban ettiði halde bile
oysa yanýklardan göremiyorum þimdi derimi

ve yalnýzlýk sýzlar
sýzar bir yerlere gene...



Sosyal Medyada Paylaşın: