Aşkın Sustuğu Saatler

Çarmýha esir düþerken sevdamýn canhýraþ bedeni
Boynu bükük kaldý vuslatýn vâh çeken yollarýnda
Sen þefkâtinin son minnet kýrýntýlarýný
Nefes nefes kazýrken ruhumun al sancaðýna
Sinsice cirit atan talan sözlerin
Damla damla eritiyordu
Senle dopdolu benliðimi
Sen umursamýyordun bile!



Gönül salýncaðýma þifâ niyetine sürdüðün sevin
Ýçten içe zehirlerken beni
Ýlk seni sevmiþliðimde
Ýlk sana yüreðimi saçmýþlýðýmda
Ah!
Nasýl da kör-kütük sarhoþ olmuþ
Nasýl da a(l)danmýþtým sana!



Bu saatten sonra
Tüm intiharlarý giyinmeye baþladým
Tüm cesetlerde kendimi taradým biraz
Bütün ölümlere o kadar çok yaklaþtýrdým ki kendimi
Ýþte bu canlarda
Ne kadar mesut ve bahtiyardým
Ah, bir bil/ebil/sen!




Meselâ
Topraða boyandýðýmda
Ellerin ellerimde olmalý
Buram buram sen kokmalýydým hâlâ
Daha çok acýtmalýydýn beni
Daha çok kanamalýydým sana
Yüreðimi çiðneye çiðneye
Aþkýmýzýn son küllerini avuç avuç dökmeliydin ki üzerime
Ancak o zaman sen tarafýndan
Bu kadar güzel soldurulabilir
Bu kadar güzel öldürülebilirdim sevdiðim...





Bu gidiþimle
Artýk þafak sökmeyecekti gözlerim
Gurbet gurbet dökemeyecektim içimin nehirlerini
Ruhumun gamzelerine birer birer kýraðý düþecekti
Yaz güneþinin yaslý baðrýndan
Emanet ettiðim yüreðim tir tir titreyerek
Düþecekti avuçlarýnýn arasýndan
En kötüsü bana hakkýný helâl bile etmeyecek
Her seher vaktinde baþucuma iliþtirdiðin
Dualarýndan da mahrum býrakacaktýn beni
Belki de!



Þimdi düþürülüyorum
Dünyanýn tuzaklarla örülü yalan rahminden
Senli rüzgârlara tek tek el sallayarak
Kötürüm bulutlar eþliðinde
Alkolik özlemler uçuruyorum yüreðinin eþiðine gizlice
Yele karýþan çehremin mürdüm karasý dudaklarýyla
Ýnadýna harf-harf, hece-hece sayýklýyorum ismini
Vefâsýz baðrýn kor kor yansýn
Sözyaþlarýný gül kokulu topraðýma bansýn diye!



//Avaz avaz sustuðum saatlerde bile, keþke yüreðimin
kanat çýrpýnýþýný duyabilseydin sevdiðim..//


Þiirime ruh katan deðerli hocam Ahmet Ormancý’ya en kalbi teþekkürlerimle...



Nagihan Ergül(Sevgi Kelebeði)
31.10.2013





Sosyal Medyada Paylaşın: