Bu Sabah Da Babamsız Uyandım

Günlerdir volta atýyorum ruhumun ecnebi kaldýrýmlarýnda
Yaðmalanmýþ bir çocuk hüznüyle
Vah çeken bakýþlar üzerimde
Sanki herkes biliyor babasýzlýðýmý
Müzevir fýrtýnalar fýsýldarken acýmý
Haþin bir rüzgâr vuruyor hasretimi yerden yere!




Oysa bilmiyorlardý
Gittiðinde, ruhum eridi damla damla
Baldýran çiçekleri yaktý yüreðimi kor kor
Hiç yanmadýðým kadar yandým
Nemrut’un Ýbrahim’i ateþe attýðý yerde
Þimdi feryat-ý figân çeker dilim zikir zikir
Gök kubbeye yükselirken dualarým
Tutarým ellerinden
Unuturum dünkü yenilmiþliðimi
Ay ýþýðýnda inen bir ahu’su olurum yeniden babamýn...



Ah! Ýçimde titreyen kimsesizliðim
Ah! Köhne dünyamýn yalnýzlýðý
Ah! Alev alev hasretim
Ah! Sarý saçlarýmýn þefkati
Ah! Cennetimin zaferan çiçeði
Ah! Gönül gülistanýmýn gülü caným babam...




Sen, Karun hazinesinden daha deðerlim
Sen, çürüyen tenimin þarap mahzeni
Sen, seher vaktinde yüzümü okþayan
Gümüþ ibriðimdeki can suyum
Sen, boz bulanýk hayallerimin pembesi
Sen, kuruyan topraðýmýn güzide cemresi
Sen, Ebabil kuþlarýnýn kanatlarýnda ki bitimsiz özgürlüðüm...




Ruhuma giydirdiðim mahþeri kefeni
Bir çýrpýda sök at öpülesi ellerinle
Ab-ý hayatý içelim yudum yudum
Kursaðýmda kalmadan sevincim
Meleklerin ipek kanatlarýnda çýk da gel!



Ne yokuþlar çýktým yoruldum baba
Baktýkça resmine sarýldým baba
Ya fýrtýna oldum ya bir rüzgâr
Çaðlayamaz oldum duruldum baba



Gelip de yaþlarý gözümden silsen
Uzaktan þöyle bir bakýp da gitsen
Biliyorum sende dayanamazsýn
Yaþlý gözlerinle þöyle bir öpsen

...

Ah keþke!
Ýntizar yüreðim sürgün olsaydý senin yolunda
Topraðýna özlemle düþen bir damla yaþ olsaydým
Sevinçten Mavera’ya uçan kanatsýz kuþ olsaydým...



Gecelere yasladým sýrtýmý dayandým
Bu sabah yine sensiz
Baba(m)sýz uyandým!



Nagihan Ergül


þiirime nefesini üfleyen sevgili Nurefþan Adiloðlu’na en kalbi teþekkürlerimle...



Sosyal Medyada Paylaşın: