( . . . ) Þavk düþürür gözleriyle, olmayan beynimin en kuytu köþesine. Aðýr aðýr kanatýr, usul usul bakýp gider yaþayan cesedime. Gece zifirinde, kangren olan yüreðime ayaz düþer.
Yorgan, döþek, sözler, gözler Ahh o an iþte, o an dünya gözümden düþer. Ýlmik ilmik dolanýr boynuma yaþama kaygýsý. Güneþ, odamýn karanlýðýnda intihara düþer.