Kaç Dün Var
Etkisi kalmamýþtýr
bir oda yalnýzca
bir su bardaðýna hapsolmuþ
açýlmýþtýr kapaklar...
dýþardaydýk ve ýþýklar utandýrýcýydý
her adýmda tanýyordu kaldýrým
týrnaklar keskindi derim yumuþak
aylardan ne yada günlerden hangisi
incelmek kemiklerden
gülümsemenin iþkenceye döndüðü
aðlamanýn tatmin etmediði
yanmak yakýlarak
Çok düðmeli bir elbisedir gece
yatalak bir hücredir yatak
verilmiþ altýnmýdýr güneþ
yoksa ateþ içinde yangýnmýdýr
ne teselli olmak var
ne gariptir haps olmak
ellerimdeki çizgilerden içeri akar
dinlersen çokta geç kalmamýþtýr
beklemekten yorulmam neden
ne tuhaf þimdi
sarmaþýklarýn engeli
sabýrsýzlýk ne acýdýr
imkansýzdýr...
ve maðaramda yalnýz ben
yalnýzlýkla yarýþýr sessizlik
aðrýyla sesim ,sesim bir inleyiþ .
aynanýn kafiyesi
tek gözlü ve dikiþli uçsuz bir yara
baðýrýr
kendi görüþünüþünden dikenli,
ve o kadar kanayarak
tüketir cehennemde yavaþça
doðrulurum kayýp yatak odamdan
bir cezvede fokurdar sýkýcý
ve ben her uyanýþýmdan býkmýþ
bir bedevi...
sýkýþmýþ yolculuklardýr bahtsýz ülkelere
sonsuzluk aciz sonsuzluk
cevapsýz susan çaresizliðime
gülen hatta kahkalarla.
Kýrmýzý bir leke
hayatýmýn yayýldýðý
aynadan korkuyorum
sayýlar içindeyim kaç yaþýndayým
yada kaç yýl anladým yaþamaktan
kýrmýzý yayýlýr
beyaz kaybolur
benim zaafkar genetiðim
kýrmýzý bir iz le vazgeçtim insanlýktan
isyan tartýlarýna koydum kendimi
hep aðýr bastý þiddet
nefret kuþattý kýrmýzý kurdelalar taktý uzlaþmazlýk kapýlarýna
yaramýn üzerinde yaþadý diðerleri
yaram kadar çirkin kýrmýzý ve iþe yaramaz.
Sakat bir gece ve çoðul korkularým
biçilmiþ hiç bir þeye sýðdýramam
ben dinlemedim
hayal gücüyle yürür dedim
oysa alabora olmuþ gemi
ki ben yüzmeyide beceremem
suyun tadýnda bir arayýþ
Cam kýrýðý gün
damlar adýmlarýmdan ...
Yalnýzlýk ilimi
yalnýzlýk ikliminden bir yaz
öylesine üþüdümki
þimdi yanarak mükafatlandýrýyorum ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.