Duymadın
Usulca seslendim küre-i arza;
Duy, neler duydu da bir sen duymadýn!
Fezada ay bile döndü sesime
Sineler duydu da bir sen duymadýn!
Yüreðin buz gibi, can yakar ima’n,
Aðlýyorken birden gülüyor siman.
Dillerinde dua, kalplerde iman,
Nineler duydu da bir sen duymadýn!
Hançerem kurudu, bozuktur doku.
Kalbime saplanýr zamane oku
Çiçekler de dargýn gelmiyor koku
Naneler duydu da bir sen duymadýn!
Tükenir mecalim bak aðýr aðýr.
Yýðýldý yýðýnlar, þehirler saðýr.
Oysa derlerdi ki; “taþ yerinde aðýr.”
Haneler duydu da bir sen duymadýn!
Sunduðum hikaye sanma “bir kurgu.”
Bu kaçýncý baský, kaçýncý vurgu!
Zaman tünelinde ses burgu burgu
Seneler duydu da bir sen duymadýn!
Sohbetler sýðlaþtý mevzu hep maldan,
Yürümek doðru mu bu yanlýþ yoldan?
Alkýþlar yükselir biçare kuldan
Sahneler duydu da bir sen duymadýn!
05.02.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.