Zift Karası

Bir zavallý güruhtu, insanlýktan habersiz,
Sanki kumrular gibi, sarmaþ dolaþ âþýklar.
Zafer mi kazanýlýr cephelerde sefersiz?
Zahiri hallerinden ders almaz yýlýþýklar,
Zift karasý yüzleri, kâr etmiyor ýþýklar.

Ondan bundan geçinir, miras ister payýna,
Çýkmýþlar da bir kere, girmiyorlar rayýna
Akýllarý erer de binbir türlü oyuna;
Çiftetelli az gelir, ellerinde kaþýklar,
Zift karasý yüzleri, kâr etmiyor ýþýklar.

Hayâsýzca dökülür dillerinden pislikler.
Kulaklarý saðýrdýr, ulaþmýyor ýslýklar.
Maddiyata dayalý onlar için dostluklar
Sanýrsýn ki halleri; “gönüldaþlar, maþuklar”
Zift karasý yüzleri, kâr etmiyor ýþýklar.

Kýrmaz gönül ehlini aklý baþta olanlar.
Etrafýmýzý sarmýþ, zehir küpü yýlanlar.
Kaybetmeye mahkûmdur kalbi nefret dolanlar
Kirlenmiþse çeperi çýkmaz o bulaþýklar
Zift karasý yüzleri, kâr etmiyor ýþýklar.

Bedduasý tutmaz da ara vermez ilenir,
Düþmanlýkta mahirdir, býçak gibi bilenir.
Elde yok avuçta yok, emek vermez dilenir
Yüzlerinde astar yok, utanmaz sýrnaþýklar
Zift karasý yüzleri, kâr etmiyor ýþýklar.

25.01.2015



Sosyal Medyada Paylaşın: