Ýstila edilmiþ göz bebeklerinden akarken tuzlu göz yaþý Üþür kentler sabýr kuþlarýnýn tünediði avuçlarýmda ve Soluðumun buðusuyla ýsýttýðým ýslak saçlý gecelerin Kursaðýnda biriktirdiðim yalnýzlýk cennetinden Kovulurken suretin Islak bir yaprak olup düþüyorum Daha goncadayken gidiþin mütemâdiyen
Yorgun ,ölgün suskunluklarýnda unutturdum sesini ve sonra Cümleler uyuklardý güne düþen karanlýkta Ve bir titreme tutuyor tarihle yaþýt kadim düþlerimi Adem’den kalma çok sesli bir suskunluðun ortasýnda Göðsümden koparýp sevdayý , Kuþanýyorum katre katre yalnýzlýðý, Avuclarýmda büyüyor acý, Aramýzda üç duvar doðmayan güneþ Merhametin yankýsý düþerken son sözlerine, Yagsýz bir urgan dolanýyor boðazýma Ve sonra ansýzýn yýðýlýyorum topraða kesik kesik Sesler duyuyorum bu çað yangýnýnda Cenneti düþleyen ben cinnetin dehlizlerinde dolanýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdil77 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.