Hayal meyal her þey gözlerimin önünde, yaþananlar ve gidiþler,aþk tane tane yaðardý gökyüzünden tane tane zemheri düþerdi tenime,telefonun öbür ucunda içimi ýsýtan senin nefesindi,böyle sevgilere alýþkýn deðildi ne bedenim nede beynim onceki sevmelerimden daha bir kendimi vererek seviyordum,düþlerim hoyratca filizleniyordu köklerinden mevsimsizdi geliþin, sýcak bir gün dönümüydü, geceler boyu haykýrmak sensizlikte uyumak dinginliðimde çoþku yaratmýþtý, özlemlerim artýyordu kat kat, ýssýzdým sensizlikte ýssýzlýðýn tam ortasýnda benim olduðuna inanmadýðým bir bedende, kavuþmalarýmýza savruluyordum kavuþmalarda kalýyordu aklým, ayrýlýklarýmýz bir yolcu otobüsü ve bir otogarýn tenhasýnda tutmuyordum ellerini opmuyordum dudaklarýndan, iki yabancý gibiydik sanki ayrýlýk nedir bilmiyordum.ben hala ayrýlýðý öðrenemedim.
Aklýma geliyor kimi zaman bambaþka birinin kollarýnda mutlu olduðunu görmek ,koca bir üzüntü çýngýraklý yýlana dönüþüyor içime akýtýyor zehrini, gitmek istedin gidiþine suskun kaldým, hiçbir zaman aramadým içim kýyýlsada kendi kendime kýzdým kendimle hesabým kitabýmdý ölmek istediðim zamanlarda sarhoþtum, ve ayýldýðýmda ölümün bile seni cezalandýrmak olduðunu anladým, yazmaya baþladýðýmda o kadar çok bocaladým ki yazdýkça yalnýz olmadýðýmý anladým, ve içimden kocaman bir göç katarýna katýp seni yolculadýðýmý fark ettim, uzun sürdü hazýrlýðýn hem de çok uzun.
Abdil ýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdil77 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.