AYDINLIK PENCERE

Her yanýný kaplamýþken koyu bir karanlýk,
Bir el uzanýr, açar aydýnlýðýn penceresini.
Gözlerin kamaþýr bakamazsýn birden gün ýþýðýna,
Korkarsýn, þüphe edersin .
Aydýnlýk mýdýr gördüðün?
Yoksa aydýnlýk penceredeki yansýman mýdýr?
Serçeler toplanmýþtýr aydýnlýk pencerede
Bir sarkýyý cýldaþýrlar ,özlediðin ama unuttuðun
Hatýrlarsýn birden sözlerini.
Sende söylersin serçelerin þarkýsýný.
Söyledikçe þarkýyý ,çiçekler açar rengarenk
Aðaçlar yeþiller giyer, rüzgar ýslýk çalar keyifle.
Saçlarýn savrulur, gülümseyerek...
Tutarsýn sana uzanan aydýnlýk eli,
Sýmsýcak bir rüya sarar her yanýný.
Sevgi akar içindeki karanlýða...
Tüm sýrlarýný düðümlerini çözer bir bir
Akýtýr içinde biriktirtiðin irini
Sakladýðýn sevgini...
Aydýnlýk pencere sonuna kadar açýlýr, diðer eliyle tutar seni.
Verirsin,korkusuzca bu defa elini .
Ýþte o zaman belirir karþýnda dostunun aydýnlýk yüzü
Akarsýn bir yaðmur damlasý gibi aydýnlýk olursun
Yaðarsýn dostluðun topraklarýna....


Sosyal Medyada Paylaşın: