küçük “p” ile konuşmalar...

P...

“kendinden baþka efendisi olmayan kendine köle olur”

p...

insansýn ya hani, sen insandan gelirsin
eðilip bükülsen de, baðlanýp çözülsen de
ölüyken dirilsen de yolun insana doðru...
insansýn, alameti insanlýkta ararsýn
bir söz ateþin olur nispetince yanarsýn

m...

siz! bir kelimeden geriye kalanlar
siz! ana yollar, su çarklarý, kapý önleri
ve kelebekler, ve gece vardiyalarý
yürüyenler ve duranlar
konuþanlar ve susanlar
rüzgar vurmuþ dal gibi boþlukta salýnanlar
ben!
iþte o ben ki varolmanýn incelen bir cüzü
saati altý otuz olarak aklýmda tuttum
masayý pencerenin yanýnda
güzel eþyalarý yaþamanýn
çalar saat üç defa çýnladý durdu
benden baþka kimseler duymadý bu müziði
çalar saat dört defa çýnladý durdu
kimsenin bu kavgadan haberi yoktu

p...

sana bir sen lazýmsýn þu senden çýkaracak
hep sende kaybolarak kendinde arayacak
illaki eksiðine kör gözünü yumacak
saatin altý otuzunu aklýnda tutsan
masayý pencerenin yanýna koysan
bir miktarýn önünde secdeye varsan
kapý zili üç defa çýnlayýp durur
benden baþka kimseler duyamaz geldiðini
kapý zili dört defa çýnlayýp durur
senden artacak o sen hesapta yoktur

m...

giderek yaslanýyorum kendi gölgeme
bir omuz ver meðer ki varsan
varsan, ve her daim yakýnýmdaysan
kimsesiz bir baþýna kendini arýyorsan
ben! sonsuz bir zamanýn sonlu ardýndan
her bakýþta vurulup, her solukta saðalan
saati altý otuz olarak aklýmda tutan
masayý pencerenin yanýna koyan
ölü þeyler arasýnda ölüp kaybolan
kapý zili üç defa çýnlayýp dursa
benden baþka kimseler duymasa geldiðini
kapý zili dört defa çýnlayýp dursa
beni bulacak hikmet ya bende yoksa

p...

insansýn ya hani, insanlýktan gelirsin
boy verip yeþersen de, sararýp savrulsan da
siman bir kýzýl lale, omuzlarýn laledan
sinenden biter hüzün, ah çeker içlenirsin
yalnýzlýða bir ses ver, bir yüz çevir dünyadan
kendine varan yolcu artýk yolu neylesin

insansýn... alameti insanlýkta ararsýn
bir düþ ateþin olur hikmetince yanarsýn
Sosyal Medyada Paylaşın: