ÇAKIL ÖYKÜLER
Ne zaman ki
yorgun gözlerimin
kirpik ucunda yaðmur olsa
düþmeye hazýr acýlar doðururdu gökyüzüm
dinmesini beklerken yaðmurun
topraðýn huzur kokusunu beklerdim
ýslanýrken sessizliðim
dünyanýn etek ucunu tutuþturan ateþ
esmer çocukluðumun düþlerini de yakardý
renkli balonlarýma baðladýðým
tebessümlerim ellerimden kayýp uçarken
asýlý kalýrdý bulutlarda sevinçlerim
kara kýþa uyurken mevsimlerim
býrakýrdým çocuk masumluðumu
hoyrat rüzgârlara
oyun zannederken hayatý
gelirdi sevdiklerimin terk ediþ saati
umut türkülerimin
ezgilerinde daðýlýrdý hüzün geçidi
yüzü kir pas gecelerden uyanýrdým
yorgun sabahlarýma
olmayan güneþime aralardým perdeleri
güneþim gündüze küseli
prangalý bir mahkumdu gökyüzüm
ürkek yüreðimin güvercin kanadý
siyahýn en ahenkli tarafýndan yaralanýrdý
oysa renklerle kabuk baðlamýþ
kalabalýk sevinçler özlemiþtim
sürekli daðýnýktý yalnýzlýðým
yinede küçük çakýl öykülerim vardý
artýk her þey daha ýslak daha nemli
gözlerimde yaðmur iklimde kuraklýk
boþluðun resmini çizdiðimden beridir
alfabenin en saklý yerinde ismim...
MELTEM KINIC
Þiirime sesiyle hayat veren Ahmet Ormancý hocama en kalbi teþekkürlerimle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.