Kavur beni yangýn! Alevlerin sarsýn kollarýmýn Sana hasret çeken yalnýzlýðýný. Yaksýn artýk isyan eden Suskun gözyaþlarýmý...
Yine hüzün kol geziyor. Gecede saat, onikiyi vurmak üzere. Bitsin bu iþkence, Kýrsýn zincirlerini tutsak kalbim. Çýksýn artýk firar edercesine. Ve hatta atsýn kendini uzaklara, Göz alabildiðine çok uzaklara. Býraksýn bir baþýma beni, Ruhumun yokluðunda.
Akýl zaten çoktan yitik. Ne ismim var artýk bu dünyada, Ne de cismim kalacak diyarda. Bâki kalan birkaç aþk kýrýntýsý, Hepsi bu!
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.