Söyleyemedim... Söyleyemedim iþte. Sorsan cesur derdim kendime. Ama iki kelime edemedim. Bilemedim... Senin neyine vuruldum bilemedim. Bu aþkýn tarifi yok. Çünkü; ben edemedim. Gel de diyemedim. Git de diyemedim. Bit de diyemedim. Ama ben seni çok sevdim. Bilemedin. Gecenin o karanlýðýnda göz göze geldik. Zaman durdu ve kalbim. Seni o manzaradan edemedim. Sanki lal oldum. Bakýþýn aklýmda, kayboldum. Ateþin yaktý beni, kül oldum. Sakýn hafife alma beni, Aþk oldum, aþýðýn oldum. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.